Rıfat Ilgaz’ın sonradan kitaplaşacak olan yazı dizisinden sinemaya uyarlanan Hababam Sınıfı Türk eğitim sistemini mizah yoluyla yeren ve belli bir yaşa gelmiş her Türk insanının aklında silinmez bir yere sahip olan klasik bir yapımdır. Romandan uyarlanan film serilerinde karakterler  filme göre değiştirilmiş hatta bazıları senaristler Umur Bugay  ve Sadık Şendil  tarafından sıfırdan yaratılmıştır. Rıfat ILGAZ bu romanı yazarken Kastamonu’daki  kendi lise yaşamını göz önüne aldığını söylemek garip bir ifade olmaz. Yani Hababam Sınıfı serisi ülkemizin bir döneminin okullardaki halini göz önüne sermek ve bu dönem hakkında bilgi sahibi olmamız konusunda başvurabileceğimiz bir kaynaktır.




Ey Selim. Korkuyorum Ey Selim! Ne yazık ki bu gece bizimle gelemeyeceksin Ey Selim. Korkuyorum Ey Selim. Deniz çok büyük. Gittiğin yer nasıl bir yer Selim? Bizim gittiğimiz yer nasıl bir yer olacak? Ya orada dağlar, vadiler, polisler, askerler varsa asla geri çekilmeyiz. Şu anda denize bakıyorum ve bunun sonu yok. Gece annemi gördüm kapıda bekliyordu, üzgündü. Noel günüydü. Dağların tepesinde kar vardı ve çanlar çalıyordu. Keşke bize limanları anlatabilseydin. Marsilya, Napoli ve koca dünyayı. Ey Selim anlat bize, bu koca dünyayı anlat. Ey Selim anlat, anlat bize!

"Şiir gibi filmler vardır. " cümlesini kurduysanız eğer ardından bu sahneyi anlatmanız gerekebilir.
Sık sık şehirlerarası yolculuk yapmasamda (ki bu arada sıklaşabiliyor) yaptığım zaman da harcadığım parayla alabileceğim bütün hizmetleri almaya çalışırım. İlk önce firmayı belirlerim. Zaten çok fazla seçenek yok. Anadolu,Kamil Koç veya Pamukkale olur. Sonra gideceğim saatte hangi model araçlar var onlara bakarım. İlk tercihim Neoplan Starliner olur. Genelde oturduğum koltuk numarası 26 veya 24 tür. Orta kapının tam önündeki koltuk. Sırf koltuğu yatırdığımda arkadaki kişiler rahatsız olmasın diye bu koltukları seçerim. Öylede düşünceliyimdir. Eğer otobüs 2+1 şeklindeyse en arkadaki tekli koltuğu seçerim. Zaten genelde yalnız yolculuk yaparım. Bundan sonrada otobüsün tv sistemini seçerim. Örneğin Kamil Koç’ta avi uzantılı filmlerinizi seyredebilirsiniz. Anadolu’da böyle bir şansınız yoktur. Kamil Koç’un yeni androidli ekranları var fakat çok yaygın değil ve internet bağlantısı çok yavaş fakat yinede tercih edilebilir. Ayrıca Kamil Koç’ta lig tv olayıda var fakat alakasız saatlere denk geldiği için henüz deneyemedim. Eğer yanımda bilgisayarım olacaksa Anadolu’nun otobüslerini tercih ederim. Çünkü sol kısımda kalan koltuklarda 220V  priz var. Bu yüzden sol tarafta kalan koltuğun koridor kısmından alırım biletimi gidene ve gidene kadar genelde alt yazılı ve müstehcen sahne olmamak üzere seçtiğim vizyon filmlerini seyrederim. Maalesef otobüste kitap okuyamam. Biraz daha özenli bir yazı olabilirdi aslında bu ama olmadı.

Bazı melodiler vardır zihne kazınan. Benimkiler genelde film müzikleri olur. Mesela Sonsuzluk ve Bir Gün,Baba,Amelie bunlardan en bilinenleri. Boş kaldığım zaman ıslıkla sürekli sürekli tuttururum bunların melodilerini. Ederlezi bunların içinde en sevdiğim belkide. Ederlezi hüzünlü ama. Islıkla bile neşelendiremez insanı öyle birşey,vurucu. Dinlemediyseniz çok fazla şey kayebettiniz. Hele Çingeneler Zamanı'nı izlemediyseniz burada ne işiniz var? diye sorarım size.
Bugünlerde çok fazla ama çok fazla şey ilgimi çekiyor. Başlıyorum ama bitiremiyorum. Ortasına geliyorum yarım bırakıyorum. Hani çokta önemli değil bazıları ama başlayıp biryere kadar gelip hevesin kaçınca gerçekten zor bir duruma düşüyor insan. Bunların çoğu bireysel de değil. Başkalarıda var işin içinde ve onlarıda yüz üstü bırakmak koyuyor asıl. Çoğu zamanda zaten bu insanlar kırıyor hevesimi. Özellikle okul konusunda böyle. Zaten öğretmen olma gibi bir şansımızın bulunmadığı bölümde okuyoruz ve sürekli eğitim dersleri görüp herbiri için farklı farklı gruplar kurup proje yapmaya kalkışıyoruz. İyide bunlardan banane ?Beni öğretmen yapmayacaksınız ki siz. Gereksiz yere neden uğraşayım? Diye yakara yakara işimiz bitiyor ama nafile. Akademisyen olmayı planlamıyorsunuz öğretmen olmayın arkadaşım. Bu ülkede öğretmene ihtiyaç  yok. Üniversite okumayın. Gidin o parayı farklı şekilde değerlendirin.